แต่เมื่อย่างส้นเท้าเข้าสู่ กม. ที่ 3 เสียงหลอนก็หวีดหวิวขึ้นที่ข้างหูพี่ แล้วหัวใจที่ว่าแท้ก็เริ่มระทด...
โอ้ว !!! แม่เจ้า ... เสียงหลอนๆ นั้นพยายามสุดฤทธิ์ที่จะกระชากขาพี่ไม่ให้ไปต่อ...มันดังว่า
^^แดดมาแล้ว พอเหอะ เดี๋ยวเป็นลม
^^พอเห๊อะ ตัวเธอเล็กนิดเดียว วิ่งเยอะ เดี๋ยวโทรม
^^พอเห๊อะ แดดมา เดี๋ยวหน้าเป็นฝ้า
^^พอเถ๊อะ วิ่งเยอะ เดี๋ยวกระดูกเข่าเสื่อม
^^พอเห๊อะ ... บลาๆๆๆ สารพัดหลอน
แต่หัวใจแท้ของพี่ แข็งแรงกว่า...555× กัดฟัน กัดลิ้น ฮึด ฮึบ ฮึบ ... บอกว่า ... เธอนั่นแหละ พอเถอะ เจ้าคนขี้แย ... ฉันมั่นแน่ที่ 12 โล... ...แล้วฉันก็ผ่าน เสียงหลอนๆ น่ากลัวนั่น ... รอดแล้วพี่ ฮูเร !!!
แต่แล้ว เมื่อถึง กม. 10 ... เสียงหลอนนั่นกลับมาอีกครั้ง ฉันว่าพอเถ๊อะแดดแรงแล้วนั่น เดี๋ยวก็เป็นลม เป็นฝุ่นไป ไม่น่าปลื้มนะเธอ
แล้วนั่น แดดก็แรงซะจนเมี่ยมแระ เก็บสีหน้า สีตัวไว้แคสงานเถ๊อะ ...
อู้ววว !!! แม่เจ้า
Shut Up ! เจ้าเสียงหลอน ... อีกนิดเดียว ฉันก็ชนะ เธอแล้ว เมื่อชนะเธอ ฉันก็จะชนะทุกสิ่งในโลกใบนี้ นี่คือเป้าหมายของฉัน ... ถ้าเธอรักสบาย Shut Up แล้วไปนอนซะนะเธอน่ะ
และก็ ... Bingo ที่ เดิน 1.6 โล วิ่งเหยาะ 12 โล ประมาณ 1.30 ชม.
ปลื้มปริ่มตัวเองจัง ... เมื่อตั้งใจ ก็ทำได้ ฉันไม่ได้เป็นแม่ ที่จะมีโอกาสทำเรื่องที่ยิ่งใหญ่ในการฟูมฟักลูก ... และฉันก็ยังไม่ได้ทำหน้าที่
ลูกที่ยอดเยี่ยมในการปรนนิบัติ พ่อแม่ให้สุขสบาย
แต่ฉันเชื่อว่า ชัยชนะเล็กๆ ที่กำลังฝึกด้วยการวิ่งนี้ จะส่งให้หัวใจแข็งแรง และเป็นร่มไม้ใหญ่ให้พ่อแม่ได้ในชาตินี้
ขอความเข้มแข็งเด็ดเดี่ยว เอาจริงเอาจังของแม่ ความรักควาเมตตาของพ่อ เป็นพลังหนุนให้ลูก ประสบความสำเร็จในทุกๆ เรื่องของชีวิตทุกวินาที
ปล. ฉันเป็นกำลังใจให้พวกเรา สำเร็จ สำเร็จ สำเร็จในทุกสิ่งที่ชอบ ที่ประกอบด้วยกรรมดีทุกคนนะ
Take Care
อุ่นไอ ไทยแลนด์
